آشنایی با فرودگاه بین المللی چنای Chennai International Airport

فرودگاه بین المللی چنای (MAA)، که در منطقه تیروسولام هند واقع شده، به عنوان یکی از مهم ترین دروازه های هوایی جنوب آسیا عمل می کند و نقش حیاتی در اتصال این منطقه به جهان دارد. این فرودگاه با کد یاتا MAA و کد ایکائو VOMM، پنجمین فرودگاه پرتردد هند از نظر ترافیک مسافر و چهارمین از نظر حجم بار است و مرکز منطقه ای سازمان فرودگاه های هند (AAI) برای جنوب این کشور محسوب می شود.

فرودگاه بین المللی چنای، واقع در حدود ۲۱ کیلومتری (۱۳ مایلی) جنوب غربی مرکز شهر چنای، یکی از زیرساخت های کلیدی حمل ونقل در کشور هند است. این فرودگاه با ارتفاع ۱۶ متر (۵۲ فوت) از سطح دریا و در ناحیه زمانی IST (UTC+5:30) قرار گرفته است. فرودگاه چنای نه تنها یک نقطه اتصال مهم برای ایالت تامیل نادو و کلان شهر چنای است، بلکه به عنوان یک پل ارتباطی حیاتی برای کل منطقه جنوب هند عمل می کند. ماهیت عملیاتی این فرودگاه، شامل ترمینال های داخلی و بین المللی، آن را به مرکزی برای ترافیک هوایی مسافری و باری تبدیل کرده است که هر ساله میلیون ها نفر را جابجا می کند و حجم قابل توجهی از مبادلات تجاری را تسهیل می بخشد.

تاریخچه فرودگاه چنای: از آغاز تا مدرن سازی

تاریخ هوانوردی در شهر چنای به سال ۱۹۱۰ باز می گردد، زمانی که جیاکومو د آنجلیس، یک هتل دار کرسی تبار محلی، هواپیمای دوباله خود را با همکاری شرکت سیمپسون، یکی از سازندگان برجسته در آن زمان، ساخت. آزمایش های اولیه این هواپیما در «آیلند گراندز» مدرس انجام شد که به اولین پرواز موتوردار در آسیا تبدیل گشت. پس از آن، نمایش های هوایی بیشتری توسط خلبانانی مانند بارون دی کاترز و ژول تیک در فوریه ۱۹۱۱ برگزار شد. در سال ۱۹۱۴، جی. دبلیو. مدلی، مهندس آب و فاضلاب دولتی مدرس، با هواپیمایی که خودش مونتاژ کرده بود، بر فراز سد «رد هیلز» پرواز کرد و عکس های هوایی گرفت که نشان از پیشگامی در این عرصه دارد.

تأسیس و راه اندازی فرودگاه مدرس

در سال ۱۹۱۵، با شروع سرویس پست هوایی تاتا ایر میل بین کراچی و مدرس، سنگ بنای هوانوردی غیرنظامی در جنوب هند نهاده شد. این حرکت، راه را برای تأسیس «باشگاه پرواز مدرس» در مارس ۱۹۳۰ هموار کرد که اولین پرواز آموزشی آن در ژوئیه همان سال از باند فرودگاه به پرواز درآمد. فرودگاه مدرس، که در سال ۱۹۳۰ رسماً آغاز به کار کرد، به سرعت به یکی از اولین فرودگاه های هند تبدیل شد. در ۱۵ اکتبر ۱۹۳۲، جِی. آر. دی. تاتا با هواپیمای «پاس ماث» خود، حامل نامه های هوایی از کراچی به فرودگاه جوهو بمبئی پرواز کرد. این پرواز که توسط خلبان نویل وینت سنت ادامه یافت، به سمت مدرس رفت و اولین پرواز برنامه ریزی شده ای بود که در این فرودگاه به زمین نشست.

در سال ۱۹۳۶، تاتا اولین سرویس پستی به کلمبو را راه اندازی کرد و پس از آن، در سال ۱۹۳۸، خدمات منظم پستی و مسافربری آغاز شد. با این حال، با شروع جنگ جهانی دوم، فرودگاه چنای عمدتاً به عملیات نظامی اختصاص یافت و به پایگاه نیروی هوایی سلطنتی هند تبدیل گشت که نقش مهمی در تلاش های جنگی ایفا کرد.

توسعه های کلیدی و مدرن سازی

پس از جنگ، در سال ۱۹۵۲، اداره هوانوردی غیرنظامی مسئولیت عملیات فرودگاه را بر عهده گرفت. اولین ترمینال مسافربری در سال ۱۹۵۴ در ضلع شمال شرقی مینامباکام ساخته شد و فرودگاه با ارائه خدمات بین المللی محدود، به عنوان یک فرودگاه گمرکی فعالیت می کرد. در سال ۱۹۷۲، فرودگاه تحت نظارت سازمان فرودگاه های هند (AAI) قرار گرفت. در ۱ فوریه ۱۹۷۸، مجتمع باربری هوایی فرودگاه به بهره برداری رسید که پس از فرودگاه کلکته، دومین ترمینال باربری هوایی در کشور بود.

اوت ۱۹۸۴ شاهد یک حادثه تلخ بودیم، زمانی که انفجار بمبی در نزدیکی فرودگاه ۳۳ کشته و ۲۷ زخمی بر جای گذاشت. این حادثه منجر به تخریب کامل محوطه و نیاز به بازسازی شد. عملیات مسافری در سال ۱۹۸۵ به ترمینال داخلی جدیدی که در تیروسولام ساخته شده بود، منتقل شد و یک ترمینال بین المللی نیز در سال ۱۹۸۹ اضافه گشت. ساختمان ترمینال قدیمی نیز برای عملیات باربری مورد استفاده قرار گرفت.

در سال ۱۹۸۸، بریتیش ایرویز پروازهای خود را به اروپا آغاز کرد و از آوریل ۱۹۹۱ با هواپیماهای بوئینگ ۷۴۷ به فرودگاه هیترو لندن پرواز می کرد. در سال ۱۹۹۹، یک مرکز تخصصی برای حمل و نقل گل، میوه و سبزیجات در ترمینال باربری هوایی راه اندازی شد. در سال ۲۰۰۱، فرودگاه بین المللی چنای به عنوان اولین فرودگاه در کشور گواهینامه ISO 9001-2000 را دریافت کرد که نشان از تعهد آن به کیفیت بود. در سال ۲۰۰۳، ترمینال جدید پروازهای بین المللی نیز به بهره برداری رسید و در سال ۲۰۰۵، خطوط هوایی دلتا ایرلاینز اولین پروازهای مستقیم به قاره آمریکا را آغاز کرد که چنای را از طریق پاریس به نیویورک متصل می کرد.

در سال ۲۰۰۸، AAI پروژه مدرن سازی بزرگی را آغاز کرد که شامل ساخت دو ترمینال جدید (ترمینال های ۱ و ۴)، بازسازی ترمینال بین المللی موجود (ترمینال ۳)، توسعه باند فرعی، و ساخت تاکسی وی های جدید، محل های پارک هواپیما و یک ایستگاه آتش نشانی بود. این توسعه ها به منظور افزایش ظرفیت و کارایی فرودگاه انجام شد.

سیل ۲۰۱۵ و رویدادهای اخیر

در دسامبر ۲۰۱۵، بارش بی سابقه باران مرتبط با موسمی شمال شرقی هند، منجر به سیل گسترده در باند و محوطه فرودگاه شد. فرودگاه به مدت یک هفته، از ۱ تا ۶ دسامبر، به روی تمامی پروازها بسته شد. حدود ۱۵۰۰ مسافر و ۲۰۰۰ کارمند فرودگاه تخلیه شدند، زیرا آب وارد ساختمان های ترمینال شده و ۳۰ تا ۳۵ هواپیما در محوطه فرودگاه گیر کرده بودند. مقامات نظامی مجوز استفاده از پایگاه هوایی نیروی دریایی INS Rajali در آراکونام و ایستگاه نیروی هوایی تامبارام را به عنوان فرودگاه های امدادی برای خدمات محدود پروازهای تجاری و همچنین پروازهای نجات/کمک صادر کردند. نیروی هوایی هند مسافران سرگردان را از فرودگاه چنای به این دو پایگاه نظامی منتقل کرد تا آنها بتوانند با هواپیماهای ترابری نیروی هوایی به مقاصد داخلی دیگر سفر کنند.

در سال ۲۰۱۸، ساخت یک ترمینال یکپارچه جدید (ترمینال ۲) برای افزایش ظرفیت آغاز شد و عملیات پرواز از این ترمینال جدید در ۷ ژوئیه ۲۰۲۳ شروع شد.

اداره و مدیریت فرودگاه بین المللی چنای

فرودگاه چنای متعلق به سازمان فرودگاه های هند (AAI) است و توسط آن اداره می شود. این فرودگاه به عنوان دفتر مرکزی منطقه ای AAI برای منطقه جنوب هند، شامل ایالت های آندرا پرادش، کارناتاکا، کرالا، تامیل نادو و تلانگانا، و سرزمین های اتحادیه لاکشادویپ و پودوچری، عمل می کند. فعالیت های اداره ای آن از مجتمع کنترل ترافیک هوایی (ATC) در داخل فرودگاه انجام می شود. فرودگاه چنای مرکز منطقه اطلاعات پرواز جنوبی (FIR) است که یکی از چهار FIR تقسیم بندی شده در حریم هوایی هند محسوب می شود. مسئولیت خدمات ترافیک هوایی در FIR چنای، که شامل پنج ایالت جنوبی، دو سرزمین اتحادیه جنوبی و فضای هوایی اقیانوسی بر فراز بخش هایی از خلیج بنگال و دریای عرب است، بر عهده این فرودگاه است.

خدمات مهاجرتی در فرودگاه توسط دفتر مهاجرت وزارت کشور اداره می شود. همچنین، این فرودگاه میزبان دفتر منطقه ای جنوبی دفتر امنیت هوانوردی غیرنظامی (BCAS) است که مسئولیت امنیت پروازها را بر عهده دارد. بخش فرودگاه (CISF) امنیت را تأمین می کند که شامل تیم سگ های آموزش دیده برای شناسایی مواد مخدر و خنثی سازی بمب نیز می شود. در سال ۲۰۱۳، دولت هند پیشنهاد داد تا قراردادی به یک اپراتور خصوصی برای اداره فرودگاه ارائه شود، که AAI برای آن مناقصه برگزار کرد. اما این طرح به دلیل اعتراض کارمندان فرودگاه، که از کاهش مشاغل خود نگران بودند، به نتیجه نرسید.

امکانات فرودگاه چنای: یک نگاه جامع

فرودگاه بین المللی چنای در زمینی به مساحت ۱۳۰۱ جریب (۵۲۶ هکتار) گسترده شده است و ترمینال های مسافربری آن در منطقه تیروسولام ناحیه کانچیپورام واقع شده اند. تأمین برق فرودگاه توسط شرکت تولید و توزیع برق تامیل نادو از طریق یک پست ۱۱۰۰۰ کیلوولتی انجام می شود.

باندها و سیستم های فرود

فرودگاه چنای دارای دو باند عملیاتی است:

• باند اصلی: با طول ۳۶۶۱ متر (۱۲۰۱۱ فوت) و جهت گیری شمال شرقی-جنوب غربی (۰۷/۲۵).
• باند فرعی: با طول ۲۸۹۰ متر (۹۴۸۰ فوت) و جهت گیری شمال غربی-جنوب شرقی (۱۲/۳۰).

این باندها مجهز به سیستم فرود ابزاری (ILS) CAT-I برای رویکرد IFR و کمک ناوبری PAPI (Precision Approach Path Indicator) هستند. در سال ۲۰۱۷، یک سیستم ILS به روز شده در باند ۰۷/۲۵ نصب شد. با این حال، به دلیل عدم تجهیز فرودگاه به سیستم فرود CAT-III که امکان عملیات در شرایط دید کم را فراهم می کند، در شرایط آب و هوایی نامساعد، اختلالاتی در پروازها رخ می دهد. در سال ۲۰۱۲، AAI زمین های اضافی را برای نصب چراغ های فرود جدید و ارتقاء ILS خریداری کرد.

باند فرعی (۱۲/۳۰) در سال ۲۰۰۹ برای توسعه آن بر روی رودخانه آدیار بسته شد. این پروژه شامل ساخت پلی بر روی رودخانه با هزینه ای معادل ۴۳۰۰ میلیون روپیه (۵۱ میلیون دلار آمریکا) بود. باند که ابتدا ۲۰۳۵ متر (۶۶۷۷ فوت) طول داشت، قرار بود به ۳۴۴۵ متر (۱۱۳۰۲ فوت) افزایش یابد. این توسعه در مارس ۲۰۱۱ تکمیل شد و پل روی رودخانه آدیار، باند و یک تاکسی وی را در خود جای داد و فرودگاه چنای را به اولین فرودگاه بین المللی هند با باندی بر روی یک رودخانه تبدیل کرد.

تاکسی وی ها و عملیات باند متقاطع

آرایش تاکسی وی ها شامل یک تاکسی وی طولانی (B) و یک تاکسی وی کوتاه تر (R) موازی با باند اصلی ۰۷/۲۵ و یک تاکسی وی موازی (N) در راستای باند فرعی ۱۲/۳۰ است. دو تاکسی وی (P و Q) نیز دو باند را به هم متصل می کنند. علاوه بر تاکسی وی های اصلی، سایر تاکسی وی های فرعی باندها، تاکسی وی های اصلی و محوطه های پارکینگ را به یکدیگر متصل می کنند. در ژانویه ۲۰۱۸، فرودگاه عملیات باند متقاطع را برای کاهش تأخیر پروازها آغاز کرد. در مه ۲۰۲۳، یک تاکسی وی خروج سریع با طول ۱۸۳۱ متر (۶۰۰۷ فوت) از ابتدای باند اصلی ۰۷ و یک تاکسی وی دیگر که به محوطه اصلی متصل می شود، اضافه شد. این امر زمان اشغال باند را کاهش داد و به افزایش ظرفیت جابجایی پرواز از ۳۶ به ۴۵ پرواز در ساعت کمک کرد. در ژانویه ۲۰۲۴، AAI برنامه هایی را برای ساخت ۱۱ تاکسی وی خروج سریع جدید برای بهبود جابجایی هواپیما اعلام کرد.

ترمینال های مسافربری

در سال ۲۰۲۴، فرودگاه چنای دارای سه ترمینال مسافربری عملیاتی است:

• ترمینال ۱ و ۴: برای ترافیک داخلی.
• ترمینال ۲: برای ترافیک بین المللی.

ترمینال های ۱ و ۴ دارای سه سطح هستند؛ بخش پرواز در طبقه بالا با یک کریدور مرتفع و رمپ های ورودی و خروجی قرار دارد. بخش ورودی در سطح همکف است که به عنوان پایه برای خطوط هوایی و سایر دفاتر نیز عمل می کند. زیرزمین برای جابجایی چمدان ها استفاده می شود.

ترمینال ۱ با ظرفیت ۱۶ میلیون مسافر در سال، ۶۷۷۰۰ متر مربع مساحت دارد و شامل هفت گیت، ۵۲ باجه پذیرش و هشت باجه برای بلیط الکترونیکی است. ترمینال ۴ که در ابتدا برای عملیات بین المللی ساخته شده بود، ۵۹۳۰۰ متر مربع مساحت دارد و می تواند ۷ میلیون مسافر در سال را جابجا کند. هر دو ترمینال مجهز به سیستم مدیریت بار خطی و سیستم بازرسی امنیتی با چهار تسمه نقاله خروج به طول ۳۵۰۰ متر هستند که می توانند ۱۲۰۰ قطعه بار را در ساعت جابجا کنند. طراحی ترمینال ها شامل دو باغ پایدار با سقف های بال مانند و نماهای شیشه ای است. آب باران جمع آوری و برای آبیاری باغ ها استفاده می شود. حدود ۹۰۰۰ متر مربع فضا در ترمینال ها به فروشگاه های معاف از گمرک، رستوران ها، کافه ها و سالن های استراحت اختصاص یافته است.

فرودگاه بین المللی چنای با ترکیبی از امکانات پیشرفته و طراحی فرهنگی، یکی از مدرن ترین و کارآمدترین مراکز حمل ونقل هوایی در جنوب هند به شمار می رود.

ترمینال جدید یکپارچه (ترمینال ۲)

به عنوان بخشی از طرح توسعه ای که در سال ۲۰۱۸ رونمایی شد، یک ترمینال یکپارچه جدید و یک ترمینال ماهواره ای برنامه ریزی شدند تا مساحت ترمینال به ۱۶۰۰۰۰ متر مربع با ظرفیت ۳۵ میلیون مسافر افزایش یابد. ترمینال ماهواره ای در نزدیکی باند فرعی قرار دارد و از طریق تونلی به طول ۱.۵ کیلومتر که با هزینه ای ۷۰۰۰ میلیون روپیه (۸۳ میلیون دلار آمریکا) ساخته شده، به ساختمان های اصلی متصل می شود.

ترمینال یکپارچه جدید (ترمینال ۲) جایگزین ترمینال های قدیمی ۲ و ۳ شد که بین ترمینال های ۱ و ۴ قرار داشتند. عملیات جزئی آن از ۷ ژوئیه ۲۰۲۳ آغاز شد. طراحی ترمینال جدید با الهام از فرهنگ تامیل صورت گرفته است؛ نمای بیرونی ساختمان از معماری دراویدی معابد هندو و سقف آن از چین های ساری که رقصندگان بهاراتاناتیم می پوشند، الهام گرفته شده است. کفپوش و سقف کاذب نیز دارای الگوهای «کولام» و نقاشی های دیواری رنگارنگ هستند. در نمای بیرونی ترمینال، یک چراغ ناچیارکویل به وزن ۱۷۳۰ کیلوگرم قرار گرفته است.

با افتتاح ترمینال یکپارچه جدید در مه ۲۰۲۳، ترمینال قدیمی ۳ برای گسترش ترمینال یکپارچه جدید (ترمینال ۲) تخریب شد. این فاز دوم ساخت و ساز شامل گسترش ۶۰۰۰۰ متر مربع به ترمینال موجود بود. ساختمان ترمینال جدید کامل شده، مساحتی بالغ بر ۱۹۷۰۰۰ متر مربع را در بر می گیرد و ظرفیت جابجایی ۱۰ میلیون مسافر را دارد. این ترمینال دارای ۱۰۰ باجه پذیرش، ۱۱ سیستم خودکار بازیابی سینی، شش دستگاه خودکار تحویل چمدان و شش تسمه نقاله برای بازیابی چمدان است. همچنین مجهز به سیستم نظارت بر جریان مسافر (PFMS) است که به مدیریت عملیات مسافری کمک می کند.

مجتمع باربری هوایی

مجتمع باربری هوایی در فرودگاه چنای در سال ۱۹۷۸ تأسیس شد. هدف از آن، گردآوری آژانس های نظارتی و تسهیل گر در یک مکان برای پردازش سریع تر و ترخیص بار بین المللی بود. پس از ساخت ترمینال های مسافری جدید در تیروسولام، ترمینال قدیمی مسافربری در مینامباکام به عنوان مجتمع باربری هوایی مورد استفاده قرار می گیرد. این مجتمع باربری هوایی مساحتی بالغ بر ۱۹.۶ جریب (۷.۹ هکتار) را پوشش می دهد و توسط شرکت AAICLAS (AAI Cargo Logistics and Allied Services Company)، یکی از زیرمجموعه های AAI، اداره می شود.

این مجتمع باربری از دو بخش واردات و صادرات تشکیل شده است. بخش صادرات ۲۰۵۹۵ متر مربع و بخش واردات ۲۰۰۹۶ متر مربع مساحت دارد. مجتمع باربری مجهز به سیستم ذخیره سازی و بازیابی خودکار (ASRS) برای ذخیره سازی کارآمد و بازیابی آسان بار است و از وسایل نقلیه حمل و نقل مرتفع (ETV) کاملاً مکانیزه برای بارگیری و تخلیه سریع تر و آسان تر بار استفاده می کند. همچنین این مجتمع دارای سردخانه های کنترل شده دما برای بارهای فاسدشدنی و انبارهای امن برای بارهای با ارزش است. با توجه به اینکه تعداد محدودی از پروازها می توانستند در مجتمع باربری موجود جابجا شوند، برنامه هایی برای ساخت یک ترمینال یکپارچه باربری برای افزایش ظرفیت به ۰.۳ میلیون تن در سال در اوایل سال ۲۰۲۴ اعلام شد.

پارکینگ هواپیما و خودرو

فرودگاه ۹۰ محل پارک هواپیما دارد که ۱۸ محل آن «تماسی» بوده و مستقیماً به ترمینال های مسافربری متصل هستند. محوطه اصلی (A) که در جنوب باند اصلی و تاکسی وی موازی B قرار دارد، ۳۳ محل پارک را در خود جای داده که ۱۱ مورد از آن ها می توانند هواپیماهای پهن پیکر را پذیرا باشند. دو محوطه دیگر (Aprons II و III) بین دو باند قرار دارند. Apron II می تواند ۳۶ هواپیمای باریک پیکر و Apron III می تواند ۱۲ هواپیمای پهن پیکر، از جمله یک محل پارک برای ایرباس A380 را در خود جای دهد. یک محوطه دوردست (Apron I) در شرق باند فرعی می تواند هشت هواپیمای باریک پیکر دیگر را جای دهد. یک محوطه کوچک تر (T) در انتهای شرقی باند فرعی سه محل پارک دارد و یک محوطه (B) در شرق مجتمع باربری هوایی برای عملیات باربری ۱۰ محل پارک دارد که سه مورد از آن ها می توانند هواپیماهای پهن پیکر را جای دهند.

پارکینگ قدیمی فرودگاه ظرفیت ۱۲۰۰ خودرو را داشت. در ژوئن ۲۰۱۸، یک پارکینگ شش طبقه با ظرفیت ۲۲۳۷ خودرو در زمینی به مساحت ۴.۲۵ جریب در مقابل فرودگاه برنامه ریزی شد. ساخت و ساز در مارس ۲۰۱۹ آغاز شد و در دسامبر ۲۰۲۱ به پایان رسید و در سال ۲۰۲۲ به بهره برداری رسید. علاوه بر این، یک مرکز تجاری به نام Aerohub با مساحت ۲۳۰۰۰ متر مربع ساخته شد. این مرکز شامل یک سینمای چندگانه به مساحت ۲۲۱۲۰ متر مربع و یک هتل ترانزیت ۵۹ اتاقه به مساحت ۳۳۱۴.۶ متر مربع است.

کنترل ترافیک هوایی (ATC)

برج کنترل ترافیک هوایی در مجتمع خدمات ترافیک هوایی قرار دارد و مجهز به سیستم پیشرفته هدایت و کنترل حرکت سطحی است. یک سیستم هدایت پرواز هوشمند خودکار در اکتبر ۲۰۱۱ با هزینه ای بالغ بر ۴۲۰ میلیون روپیه (۵.۰ میلیون دلار آمریکا) نصب شد. این سیستم خودکار اطلاعات را از کنترل برج، کنترل رویکرد، کنترل منطقه و کنترل اقیانوسی ترکیب می کند. فرودگاه دارای دو رادار، یک رادار نظارت ثانویه و یک رادار ترمینال است. از آنجایی که فرودگاه چنای یکی از چهار منطقه اطلاعات پرواز (FIR) در کشور را کنترل می کند، سایر سیستم های راداری در منطقه با ATC چنای یکپارچه شده اند. در سال ۲۰۲۱، AAI برنامه هایی را برای ساخت یک مجتمع ATC جدید در فرودگاه اعلام کرد.

سایر امکانات فرودگاه

تاج ساتس (TajSATS)، یک سرمایه گذاری مشترک بین Indian Hotels Company و SATS، خدمات کترینگ پرواز را در فرودگاه چنای ارائه می دهد و همچنین مدیریت سالن های استراحت فرودگاه را بر عهده دارد. آشپزخانه پرواز تاج مدرس (Taj Madras Flight Kitchen)، یک سرمایه گذاری مشترک دیگر بین Indian Hotels، SATS و Malaysia Airlines که در سال ۱۹۹۴ آغاز به کار کرد، رستوران هایی را در فرودگاه اداره می کند. در سال ۲۰۰۸، یک آشیانه نگهداری، تعمیر و بازسازی (MRO) به مساحت ۶۵۰۳ متر مربع با هزینه ای ۱۱۱.۵ میلیون روپیه (۱.۳ میلیون دلار آمریکا) تأسیس شد. این تأسیسات می تواند یک هواپیمای بزرگ یا دو هواپیمای کوچک تر را مدیریت کند و به عنوان کارگاه تعمیر و مونتاژ عمل می کند. همچنین مجهز به تأسیسات مهندسی و آموزشی و یک اتاق کنفرانس نگهداری مهندسی است. خدمات آتش نشانی و نجات در فرودگاه توسط خدمات آتش نشانی و نجات تامیل نادو با همکاری AAI ارائه می شود.

خطوط هوایی و مقصدهای پروازی

پروازهای مسافری

فرودگاه بین المللی چنای میزبان طیف گسترده ای از خطوط هوایی داخلی و بین المللی است که این شهر را به نقاط مختلف جهان متصل می کند. مسافران می توانند از این فرودگاه به مقاصد متعددی در آسیا، اروپا، آفریقا و خاورمیانه سفر کنند. برخی از مهم ترین خطوط هوایی و مقاصد آن ها به شرح زیر است:

شرکت هواپیمایی	مقصدهای مهم
ایر عربیا	شارجه
ایر عربیا ابوظبی	ابوظبی
ایر ایندیا	بنگلور، کلمبو، دهلی، دبی، مادورای، بمبئی، سنگاپور
ایر ایندیا اکسپرس	بنگلور، دمام، حیدرآباد، کویت سیتی، کلکته، مسقط، پورت بلر، پونه، سورت، واراناسی
ایر مالزی	مالزی
ایرآسیا	کوالالامپور
آکاسا ایر	ابوظبی، بنگلور، بمبئی، پورت بلر
بیمان بنگلادش ایرلاینز	داکا
بریتیش ایرویز	لندن-هیترو
کتی پاسفیک	هنگ کنگ
امارات	دبی
اتیوپی ایرلاینز	ادیس آبابا
اتحاد ایرویز	ابوظبی
فلایتس ایر	کلمبو
گلف ایر	بحرین
ایندی گو	ابوظبی، احمدآباد، بانکوک، بنگلور، دهلی، داکا، دوحه، دبی، حیدرآباد، کویت سیتی، کلکته، کوالالامپور، مسقط، سنگاپور
جزیره ایرویز	کویت سیتی
کویت ایرویز	کویت سیتی
لوفت هانزا	فرانکفورت
مالزی ایرلاینز	کوالالامپور
عمان ایر	مسقط
قطر ایرویز	دوحه
رویال برونئی ایرلاینز	بندر سری بگاون
سالام ایر	مسقط
اسکوت	سنگاپور
سنگاپور ایرلاینز	سنگاپور
سریلانکان ایرلاینز	کلمبو
تای ایرآسیا	بانکوک، پوکت
تای ایرویز اینترنشنال	بانکوک
یو.اس.-بنگلا ایرلاینز	داکا

پروازهای باری

بخش باربری فرودگاه چنای نیز بسیار فعال است و خدمات حمل ونقل کالا را به مقاصد مختلف داخلی و بین المللی ارائه می دهد. این فرودگاه یکی از مراکز کلیدی برای انتقال بار در منطقه محسوب می شود.

شرکت هواپیمایی باری	مقصدهای مهم
افکوم کارگو	بانکوک
بلو دارت اوییشن	احمدآباد، بنگلور، دهلی، حیدرآباد، کلکته، بمبئی
کتی کارگو	هنگ کنگ
اتیوپیان ایرلاینز کارگو	ادیس آبابا، هنگ کنگ
اتحاد کارگو	ابوظبی، شانگهای
امارات اسکای کارگو	دبی-ال مکتوم
هنگ کنگ ایر کارگو	هنگ کنگ
لوفت هانزا کارگو	دبی-ال مکتوم، فرانکفورت، هنگ کنگ
ماس کارگو	کوالالامپور
عمان ایر کارگو	مسقط
قطر ایرویز کارگو	دوحه
اس اف ایرلاینز	چانگشا، چنگدو، اژو، شنژن
سیچوان ایرلاینز کارگو	چنگدو-تیانفو
سنگاپور ایرلاینز کارگو	آمستردام، شارجه، سنگاپور
ترکیش کارگو	کلمبو-بندرانایکه، استانبول
وای تی او کارگو ایرلاینز	گوانگژو، کونمینگ، نان نینگ

آمار و ارقام: عملکرد فرودگاه چنای

فرودگاه بین المللی چنای از نظر ترافیک مسافر، جابجایی هواپیما و میزان بار، یکی از فرودگاه های فعال و پرتردد هند محسوب می شود. در سال مالی ۲۰۲۴-۲۰۲۵، این فرودگاه بیش از ۲۲ میلیون مسافر و ۰.۳۷ میلیون تن بار را جابجا کرده است که نشان دهنده رشد چشمگیر در تمامی بخش ها است.

پرترددترین مسیرهای داخلی از فرودگاه چنای (۲۰۲۳-۲۰۲۴)

این آمار، نشان دهنده اهمیت چنای به عنوان یک مرکز ارتباطی داخلی است که شهرهای بزرگ هند را به هم متصل می کند:

1. بمبئی، ماهاراشترا
2. دهلی
3. بنگلور، کارناتاکا
4. حیدرآباد، تلانگانا
5. کلکته، بنگال غربی
6. کیمباتور، تامیل نادو
7. پونه، ماهاراشترا
8. کوچی، کرالا
9. پورت بلر، آندامان و نیکوبار
10. مادورای، تامیل نادو

پرترددترین مسیرهای بین المللی از فرودگاه چنای (۲۰۲۳-۲۰۲۴)

در بخش پروازهای بین المللی، فرودگاه چنای نقش مهمی در اتصال هند به خاورمیانه و جنوب شرق آسیا ایفا می کند:

1. دبی، امارات متحده عربی
2. سنگاپور
3. کلمبو-بندرانایکه، سریلانکا
4. کوالالامپور، مالزی
5. ابوظبی، امارات متحده عربی
6. دوحه، قطر
7. کویت سیتی، کویت
8. مسقط، عمان
9. بانکوک-سووارنابومی، تایلند
10. فرانکفورت، آلمان

حمل و نقل به فرودگاه و از آن: راهنمای کاربردی

فرودگاه چنای در مجاورت جاده اصلی Grand Southern Trunk Road (بزرگراه ملی ۳۲) قرار گرفته است و یک پل هوایی در ورودی فرودگاه ترافیک را از هم جدا می کند تا دسترسی روان تر باشد.

گزینه های حمل و نقل عمومی

• مترو چنای: ایستگاه مترو فرودگاه چنای مستقیماً به ترمینال های مسافربری متصل است و امکان دسترسی سریع و آسان را فراهم می کند. خدمات شاتل نیز بین ایستگاه مترو و ترمینال ها برای راحتی مسافران ارائه می شود.
• قطار حومه (Suburban Railway): ایستگاه راه آهن تیروسولام در شبکه قطار حومه، نیز به فرودگاه سرویس می دهد و با ایستگاه مترو یکپارچه شده است.
• اتوبوس: خدمات اتوبوس حمل و نقل عمومی (MTC) که توسط شرکت حمل و نقل دولتی تامیل نادو (TNSTC) اداره می شود، مسیرهای متعددی را به فرودگاه و از آن ارائه می دهد.

تاکسی و خدمات اشتراک سفر

فرودگاه توسط چندین شرکت تاکسی و اجاره خودرو سرویس دهی می شود. علاوه بر این، پلتفرم های اشتراک سفر مانند Ola Cabs و Uber نیز در خارج از ترمینال ها فعالیت می کنند و گزینه های متنوعی برای مسافران فراهم می آورند.

طرح های آینده و فرودگاه جدید

انتظار می رود که فرودگاه موجود چنای تا سال ۲۰۳۵ با ظرفیت حداکثر ۴۰ میلیون مسافر به اشباع برسد. به همین دلیل، برنامه هایی برای ساخت یک فرودگاه جدید و سبز (greenfield airport) برای شهر از سال ۲۰۱۲ مطرح شده است. در اوت ۲۰۲۲، دولت ایالت تامیل نادو، منطقه پراندور (Parandur) در ناحیه کانچیپورام را به عنوان مکان فرودگاه جدید در زمینی به مساحت ۴۹۷۰ جریب (۲۰۱۰ هکتار) انتخاب کرد. این فرودگاه جدید به عنوان مکملی برای فرودگاه فعلی عمل خواهد کرد تا نیازهای رو به رشد ترافیک هوایی منطقه را برآورده سازد.

جوایز و افتخارات فرودگاه چنای

فرودگاه بین المللی چنای در طول سالیان متمادی جوایز و افتخارات متعددی کسب کرده است که نشان دهنده تعهد آن به کیفیت، ایمنی و خدمات رسانی عالی است:

• در سال ۲۰۱۷، توسط شورای بین المللی فرودگاه ها (ACI) در رده فرودگاه های با اندازه ۱۵ تا ۲۵ میلیون مسافر در سال، رتبه سوم بهترین فرودگاه را کسب کرد.
• برای دو دوره متوالی در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸، توسط وزارت گردشگری تامیل نادو به عنوان بهترین فرودگاه دوستدار گردشگر انتخاب شد.
• در سال ۲۰۲۰، برای فاز دوم مدرن سازی، جایزه طلا را از نظرسنجی جوایز بهداشت و ایمنی RoSPA برای تضمین شرایط بهداشتی مناسب و ایمنی در برابر حوادث و سوانح، و همچنین جایزه شمشیر افتخار را از شورای ایمنی بریتانیا برای تضمین ایمنی و امنیت، دریافت کرد.
• در سال ۲۰۲۱، توسط Cirium، یک شرکت تحلیل داده های هوانوردی، با تضمین پروازهای به موقع ورودی و خروجی، در رتبه هشتم میان منظم ترین فرودگاه های جهان قرار گرفت.

حوادث و رویدادهای مهم تاریخی

فرودگاه چنای، مانند بسیاری از فرودگاه های بزرگ جهان، در طول تاریخ خود شاهد چندین حادثه و رویداد مهم بوده است:

• ۷ ژانویه ۱۹۷۴: یک هواپیمای آنتونوف AN-12 نیروی هوایی هند به دلیل نقص موتور در هنگام برخاستن از فرودگاه سقوط کرد. تلفات جانی نداشت اما هواپیما به طور غیرقابل بازیابی آسیب دید.
• ۲۶ آوریل ۱۹۷۹: یک بوئینگ ۷۳۷-۲۰۰ شرکت هواپیمایی ایندین ایرلاینز در طول فرود دچار انفجار در میانه هوا شد. هواپیما بیش از ۷۶۰ متر فراتر از آستانه باند سقوط کرد و به دلیل آتش سوزی متعاقب آن از بین رفت. ۱۴ نفر زخمی شدند اما تلفات جانی نداشت.
• ۲ اوت ۱۹۸۴: یک بمب گذاری توسط گروه شبه نظامی تامیل ایلام آرمی سریلانکا رخ داد که منجر به کشته شدن ۳۳ نفر و زخمی شدن ۲۷ نفر شد.
• ۲۹ سپتامبر ۱۹۸۶: پرواز IC 571 ایندین ایرلاینز، یک ایرباس A300، در مسیر مدرس به بمبئی، به دلیل برخورد پرنده، برخاستن را متوقف کرد و از باند خارج شد. تلفات جانی گزارش نشد اما هواپیما به طور غیرقابل تعمیر آسیب دید.
• ۵ مارس ۱۹۹۹: پرواز ۶۷۴۵ ایر فرانس، یک هواپیمای باربری بوئینگ ۷۴۷-۲B3F، از پاریس فرود اضطراری کرد و آتش گرفت. پنج خدمه توسط خدمات آتش نشانی فرودگاه نجات یافتند قبل از اینکه هواپیما به طور کامل بسوزد.
• ۱۵ ژوئن ۲۰۰۷: یک هواپیمای باربری بریتیش ایروسپیس ATP که توسط First Flight Couriers اداره می شد، به دلیل از کار افتادن چرخ های فرود، در فرودگاه سقوط اضطراری کرد و هواپیما به طور غیرقابل تعمیر آسیب دید.

نتیجه گیری

فرودگاه بین المللی چنای با تاریخچه ای غنی، توسعه های مستمر و امکانات پیشرفته، همچنان به عنوان یکی از مهم ترین مراکز حمل ونقل هوایی در هند و جنوب آسیا ایفای نقش می کند. این فرودگاه با ارائه خدمات جامع به مسافران و حمل ونقل بار، و همچنین برنامه های بلندپروازانه برای آینده، آماده است تا در دهه های آینده نیز به رشد و اتصال منطقه کمک کند. اطلاعات ارائه شده در این مقاله می تواند راهنمای مفیدی برای مسافران، علاقه مندان به هوانوردی و هر کسی باشد که به دنبال درک عمیق تر از این دروازه هوایی پویا است.