آشنایی با فرودگاه بین المللی برلین تگل Berlin Tegel Airport

فرودگاه بین المللی برلین تگل (TXL)، که زمانی دروازه اصلی هوایی پایتخت آلمان و نمادی از رشد و بازسازی این شهر پس از جنگ جهانی دوم بود، در تاریخ ۸ نوامبر ۲۰۲۰ به طور رسمی تعطیل شد. این فرودگاه با افتتاح فرودگاه مدرن و یکپارچه برلین براندنبورگ (BER)، دوران فعالیت خود را پس از بیش از ۷۰ سال به پایان رساند و جای خود را به زیرساخت جدید هوانوردی برلین داد.

شهر برلین، به عنوان پایتخت و بزرگ ترین شهر آلمان، همواره جایگاه ویژه ای در قلب اروپا داشته است. این شهر تاریخی با جاذبه های فرهنگی، هنری و اقتصادی فراوان، مقصدی محبوب برای میلیون ها گردشگر و مرکز مهمی برای تجارت و نوآوری به شمار می رود. در طول دهه ها، فرودگاه برلین تگل نقش حیاتی در اتصال این کلان شهر به جهان ایفا کرد و به یکی از شلوغ ترین و مهم ترین مراکز هوانوردی در آلمان تبدیل شد. اما با وجود اهمیت تاریخی و عملیاتی بی بدیلش، نیاز به یک فرودگاه بزرگ تر و کارآمدتر برای پاسخگویی به حجم فزاینده مسافران و تقاضاهای مدرن صنعت هوانوردی، سرنوشت متفاوتی را برای آن رقم زد.

در این مقاله به بررسی جامع فرودگاه بین المللی برلین تگل، از ریشه های اولیه و نقش حیاتی آن در تاریخ معاصر برلین گرفته تا معماری منحصربه فرد، ظرفیت های عملیاتی، و در نهایت جزئیات دقیق تعطیلی و برنامه های آینده برای محوطه آن می پردازیم. هدف این نوشتار، ارائه اطلاعات دقیق و مستند برای درک بهتر جایگاه این فرودگاه در تاریخ هوانوردی و شهری برلین است.

فرودگاه برلین تگل در یک نگاه: اطلاعات کلیدی یک دروازه هوایی تاریخی

فرودگاه برلین تگل اوتو لیلینتال (Flughafen Berlin-Tegel Otto Lilienthal) که با کد یاتا TXL و کد ایکائو EDDT شناخته می شد، یکی از مهم ترین و شناخته شده ترین فرودگاه های سابق کشور آلمان بود. این فرودگاه در زمان فعالیت خود، به عنوان قطب اصلی برای چندین خطوط هوایی بزرگ فعالیت می کرد و دروازه ای حیاتی برای ورود و خروج میلیون ها مسافر به برلین به شمار می رفت. در ادامه، اطلاعات کلیدی این فرودگاه تاریخی، در زمان اوج فعالیت و تا پیش از تعطیلی رسمی در نوامبر ۲۰۲۰، در قالب یک جدول جامع ارائه شده است:

مشخصه	توضیح
نام کامل	فرودگاه برلین تِگِل اوتو لیلینتال (Flughafen Berlin-Tegel Otto Lilienthal)
کد یاتا	TXL
کد ایکائو	EDDT
نوع کاربری	عمومی (مسافری) – در زمان فعالیت
ارتفاع از سطح دریا	۳۷ متر (۱۲۱ فوت)
تاریخ تأسیس (کاربری نظامی)	۱۹۴۸
تاریخ آغاز کاربری غیرنظامی	۱۹۶۰
تاریخ تعطیلی رسمی	۸ نوامبر ۲۰۲۰
تعداد پایانه ها	۵ پایانه (A, B, C, D, E)
اوج ظرفیت مسافر	۲۰.۷ میلیون نفر (سال ۲۰۱۴)
مکان	شمال غرب برلین، حدود ۸ کیلومتری مرکز شهر
مالک/گرداننده (سابق)	Flughafen Berlin Brandenburg GmbH (FBB)
مساحت کل	حدود ۴۶۶ هکتار

این اطلاعات نشان دهنده ابعاد و اهمیت عملیاتی فرودگاه تگل در دوران فعالیتش است. با این حال، همانطور که ذکر شد، این فرودگاه دیگر فعال نیست و جای خود را به فرودگاه برلین براندنبورگ (BER) داده است.

تاریخچه و اهمیت فرودگاه برلین تگل: از جنگ سرد تا دروازه مدرن اروپا

تاریخچه فرودگاه برلین تگل، با فراز و نشیب های تاریخی شهر برلین و آلمان گره خورده است. این فرودگاه نه تنها یک زیرساخت حمل و نقل بود، بلکه نمادی از استقامت، نوآوری و پیشرفت به شمار می رفت.

ریشه های اولیه: از Jungfernheide تا کاربری نظامی

منطقه ای که امروزه فرودگاه تگل در آن قرار دارد، در گذشته بخشی از جنگل وسیع Jungfernheide در شمال غرب برلین بود که در قرن نوزدهم به عنوان شکارگاه سلطنتی مورد استفاده قرار می گرفت. ریشه های اولیه فعالیت های هوایی در این منطقه به اوایل قرن بیستم بازمی گردد. در سال ۱۹۰۶، نخستین طرح ها برای یک مرکز هوانوردی در این ناحیه مطرح شد، اما توسعه واقعی آن با وقوع جنگ های جهانی سرعت گرفت.

با آغاز جنگ جهانی دوم، منطقه تگل به یک مرکز نظامی مهم برای آزمایش و پرواز هواپیماهای نظامی تبدیل شد. پس از پایان جنگ، با تقسیم برلین به چهار بخش تحت کنترل متفقین، تگل در منطقه تحت نفوذ فرانسه در برلین غربی قرار گرفت. این موقعیت جغرافیایی، سرنوشت فرودگاه را به شدت تحت تأثیر قرار داد و آن را به یکی از مهم ترین نقاط استراتژیک در دوران جنگ سرد تبدیل کرد.

نقش حیاتی در پل هوایی برلین (Berlin Airlift – 1948-1949)

یکی از درخشان ترین و حیاتی ترین فصول تاریخ فرودگاه برلین تگل، به دوران محاصره برلین توسط شوروی در سال های ۱۹۴۸-۱۹۴۹ بازمی گردد. در این دوره، نیروهای شوروی تمامی راه های زمینی و آبی منتهی به برلین غربی را مسدود کردند تا این بخش از شهر را به خود ملحق سازند. در پاسخ به این اقدام، متفقین غربی (ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه) تصمیم به راه اندازی یک پل هوایی عظیم گرفتند تا نیازهای حیاتی دو میلیون شهروند برلین غربی را تأمین کنند.

فرودگاه های موجود در برلین غربی، از جمله فرودگاه تمپلهوف و فرودگاه گاتو، برای پذیرش حجم عظیم پروازهای باری کافی نبودند. در نتیجه، تصمیم گرفته شد تا در تگل، یک باند فرود جدید به سرعت ساخته شود. ساخت این باند با طول ۲۴۲۸ متر در مدت زمان تنها ۹۰ روز، با تلاش بی وقفه هزاران کارگر آلمانی و مهندسان فرانسوی به اتمام رسید. این باند در زمان خود، طولانی ترین باند فرود در اروپا محسوب می شد و به نمادی از اراده و مقاومت برلین در برابر محاصره تبدیل گشت.

ساخت باند فرود ۲۴۲۸ متری فرودگاه تگل در تنها ۹۰ روز، در اوج محاصره برلین، نه تنها رکوردشکنی در مهندسی بود، بلکه نمادی از امید و عزم متفقین برای حفظ آزادی برلین غربی به شمار می رفت.

از ۱۷ نوامبر ۱۹۴۸، هواپیماهای ترابری مانند داگلاس سی-۴۷ داکوتا (C-47 Dakota) و هیستینگز (Hastings) به صورت منظم به این فرودگاه پرواز کردند و مواد غذایی، زغال سنگ و سایر اقلام ضروری را به شهر می رساندند. این عملیات عظیم هوایی نه تنها به نجات برلین غربی کمک کرد، بلکه اهمیت استراتژیک فرودگاه تگل را به وضوح نشان داد.

تکامل به فرودگاه غیرنظامی و اوج فعالیت

پس از پایان پل هوایی و رفع محاصره، فرودگاه تگل همچنان تحت کنترل نیروهای فرانسوی باقی ماند، اما به تدریج نقش غیرنظامی آن پررنگ تر شد. با افزایش تردد هوایی و نیاز برلین غربی به یک فرودگاه مدرن و کارآمد، در سال ۱۹۶۰، پروازهای غیرنظامی به طور رسمی از فرودگاه تمپلهوف به تگل منتقل شدند. این انتقال، نقطه عطفی در تاریخ تگل بود و آغازگر دوران رشد و شکوفایی آن به عنوان یک فرودگاه بین المللی شد.

در دهه های بعد، فرودگاه برلین تگل به سرعت توسعه یافت و به یکی از شلوغ ترین فرودگاه های آلمان تبدیل شد. در سال ۲۰۱۴، این فرودگاه با جابه جایی بیش از ۲۰.۷ میلیون مسافر، جایگاه چهارمین فرودگاه پرتردد آلمان را به خود اختصاص داد. این حجم بالای مسافر، گواهی بر اهمیت جایگاه برلین در حوزه اقتصاد، صنعت و گردشگری بود و فرودگاه تگل، به عنوان یک شاهرگ حیاتی، این ارتباط را تسهیل می کرد.

نقش در صنعت و گردشگری برلین

فرودگاه برلین تگل، فراتر از یک مرکز حمل و نقل، به موتور محرکه توسعه اقتصادی و گردشگری برلین تبدیل شده بود. دسترسی آسان به مرکز شهر و امکانات مدرن، آن را به گزینه ای جذاب برای مسافران داخلی و بین المللی تبدیل کرده بود. این فرودگاه با ایجاد هزاران شغل مستقیم و غیرمستقیم، در رونق اقتصادی منطقه نقش بسزایی داشت و به طور مستقیم به رشد صنعت توریسم و تجارت در پایتخت آلمان کمک می کرد. پروازهای متعدد به مقاصد اروپایی و بین المللی، برلین را به یکی از قطب های مهم گردشگری و تجاری قاره اروپا تبدیل کرده بود.

طراحی و پایانه های فرودگاه تگل (در زمان فعالیت)

یکی از شاخص ترین ویژگی های فرودگاه برلین تگل، معماری منحصربه فرد و عملکردی آن بود که تجربه سفر را برای مسافران بسیار کارآمد می ساخت. این فرودگاه با طراحی خلاقانه خود، به یک الگوی معماری فرودگاهی در زمان خود تبدیل شده بود.

معماری منحصربه فرد: ساختمان اصلی شش ضلعی

مهم ترین نماد فرودگاه تگل، ساختمان اصلی پایانه A بود که به شکل یک شش ضلعی طراحی شده بود. این طراحی رادیکال، که در سال ۱۹۷۴ به بهره برداری رسید، با هدف به حداقل رساندن مسافت بین ورودی پایانه تا هواپیما صورت گرفت. مسافران می توانستند پس از ورود به پایانه، به سرعت به گیت خود دسترسی پیدا کنند و مسافت پیاده روی از خودرو یا اتوبوس تا هواپیما، به کمتر از ۳۰ متر کاهش می یافت. این ویژگی، تگل را به یکی از کارآمدترین فرودگاه ها از نظر زمان بندی سفر مسافران تبدیل کرده بود.

ساختار شش ضلعی این امکان را فراهم می آورد که هواپیماها در اطراف یک هسته مرکزی، که شامل امکاناتی مانند چک-این، امنیت و خدمات مسافری بود، پارک شوند. این طراحی نه تنها تجربه مسافران را بهبود بخشید، بلکه عملیات فرودگاه را نیز تسهیل می کرد.

پایانه ها و ویژگی های آن ها

فرودگاه برلین تگل در دوران فعالیت خود، دارای پنج پایانه مجزا (A, B, C, D, E) بود که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را داشتند:

پایانه A: قلب تپنده فرودگاه

• طراحی: پایانه A، بخش مرکزی و اصلی فرودگاه، دارای همان ساختمان نمادین شش ضلعی بود.
• کاربرد: این پایانه اغلب برای هواپیماهای پهن پیکر مانند بوئینگ ۷۶۷ و ایرباس A330 استفاده می شد و میزبان بسیاری از پروازهای بین المللی دوربرد بود.
• ویژگی: طراحی دایره ای آن امکان دسترسی مستقیم و سریع از ورودی به هر یک از گیت ها را فراهم می کرد که در نوع خود بی نظیر بود.

پایانه B: ادای احترام به پیشگامان هوانوردی

• نام گذاری: پایانه B به افتخار رادولف نبل (Rudolf Nebel)، یکی از پیشگامان پرتاب موشک در آلمان، نام گذاری شده بود و در کنار بنای شش ضلعی اصلی قرار داشت.
• کاربرد: این پایانه مکمل پایانه A بود و بخشی از همان مجموعه اصلی به شمار می رفت.

پایانه C: گسترش ظرفیت

• تاریخ اضافه شدن: در سال ۲۰۰۷، به دلیل افزایش حجم مسافر و تکمیل ظرفیت پایانه های A و B، پایانه C به مجموعه فرودگاه تگل اضافه شد.
• کاربرد: این پایانه به طور عمده توسط ایرلاین Air Berlin مورد استفاده قرار می گرفت و به افزایش ظرفیت فرودگاه کمک شایانی کرد.

پایانه D: پروازهای شبانه و دسترسی اتوبوسی

• تاریخ آغاز کار: پایانه D از سال ۲۰۰۱ در فرودگاه تگل آغاز به کار کرد. این بخش پیش تر به عنوان پارکینگ خودروها مورد استفاده قرار می گرفت.
• ویژگی ها: این پایانه دارای سیستم حمل اتوبوسی برای انتقال مسافران به هواپیما و دو راهرو برای سوار شدن به هواپیما بود. از نکات قابل توجه پایانه D، فعال بودن آن در شب بود که آن را به تنها بخش فعال فرودگاه تگل در ساعات پایانی شب تبدیل می کرد.

پایانه E: کوچک ترین و تکمیلی

• اندازه: پایانه E کوچک ترین بخش ورودی در فرودگاه تگل محسوب می شد.
• ویژگی ها: این پایانه تنها دارای دو در خروجی بود و عمدتاً در مواقع خاص یا برای پروازهای کم حجم استفاده می شد.

این پایانه ها با وجود تنوع در اندازه و کاربری، همگی در راستای ارائه خدمات بهینه به مسافران فعالیت می کردند و به فرودگاه تگل کمک کردند تا برای دهه ها به یکی از مهم ترین مراکز هوانوردی اروپا تبدیل شود.

موقعیت جغرافیایی و راه های دسترسی (در زمان فعالیت)

فرودگاه برلین تگل در شمال غرب شهر برلین، در منطقه ای به همین نام، و در فاصله حدود ۸ کیلومتری از مرکز شهر قرار داشت. این نزدیکی به مرکز شهر، یکی از مزیت های اصلی تگل برای مسافران به شمار می رفت، زیرا زمان دسترسی به مقاصد مختلف را به حداقل می رساند.

چالش اصلی: عدم وجود دسترسی مستقیم با مترو یا قطار

یکی از مهم ترین چالش ها و نقاط ضعف فرودگاه تگل، عدم وجود دسترسی مستقیم به شبکه ریلی شهری (مترو U-Bahn یا قطار شهری S-Bahn) بود. این نقیصه، با توجه به گسترش سیستم حمل و نقل عمومی در شهرهای مدرن، همواره به عنوان یک محدودیت برای این فرودگاه مطرح بود. با وجود اینکه دو ایستگاه مترو در نزدیکی میدان تگل وجود داشت، اما این ایستگاه ها مستقیماً به فرودگاه متصل نبودند و مسافران ناچار به استفاده از اتوبوس یا تاکسی برای رسیدن به آنجا بودند.

این عدم اتصال مستقیم به سیستم ریلی، بار ترافیکی زیادی را بر دوش شبکه جاده ای می گذاشت و در ساعات اوج، منجر به ترافیک و تأخیر در رسیدن به فرودگاه می شد. این یکی از دلایل اصلی بود که مقامات برلین را به فکر احداث یک فرودگاه جدید با زیرساخت های حمل و نقل عمومی یکپارچه و کارآمد انداخت.

راهکارهای جایگزین: اتوبوس و تاکسی

۱. اتوبوسرانی BVG: شریان حیاتی دسترسی

با وجود نبود دسترسی ریلی، فرودگاه تگل به طور گسترده ای به شبکه اتوبوسرانی BVG (شرکت حمل و نقل عمومی برلین) متصل بود. چندین خط اتوبوس به طور منظم از فرودگاه به نقاط مختلف شهر و ایستگاه های مهم مترو و قطار حرکت می کردند. از جمله مهم ترین این خطوط می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خط X9 (Express Bus): این خط اتوبوس سریع السیر، فرودگاه تگل را به ایستگاه Zoologischer Garten در غرب برلین (مرکز خرید و تفریح) متصل می کرد و دسترسی آسانی به خطوط مترو و قطار فراهم می آورد.
• خط ۱۰۹: این خط نیز از فرودگاه به سمت غرب برلین و ایستگاه Zoologischer Garten حرکت می کرد و گزینه ای دیگر برای مسافران بود.
• خط ۱۲۸: این خط فرودگاه را به ایستگاه های مترو Kurt-Schumacher-Platz و Osloer Straße متصل می کرد و از طریق آن، مسافران می توانستند به نقاط شمالی و مرکزی شهر دسترسی پیدا کنند.

شبکه اتوبوسرانی BVG، با زمان بندی دقیق و پوشش گسترده، اصلی ترین راه دسترسی عمومی به فرودگاه تگل بود و به میلیون ها مسافر در سال خدمات رسانی می کرد.

۲. تاکسی و خودرو شخصی: دسترسی آسان از طریق بزرگراه

فرودگاه تگل از طریق بزرگراه A111 به شبکه راه های اصلی برلین متصل بود. این دسترسی مستقیم به بزرگراه، امکان تردد آسان با خودرو شخصی یا تاکسی را فراهم می آورد. با استفاده از تاکسی یا خودرو، در شرایط عادی ترافیک، مسافران می توانستند در مدت زمان حدود ۲۵ تا ۳۰ دقیقه به مرکز شهر برلین دست یابند. این سهولت دسترسی جاده ای، به ویژه برای مسافرانی که چمدان زیاد داشتند یا با محدودیت زمانی مواجه بودند، یک مزیت محسوب می شد.

با این حال، چالش عدم وجود اتصال ریلی، به طور فزاینده ای با رشد حجم مسافران، خود را نشان داد و به یکی از دلایل اصلی برای تصمیم گیری در مورد ساخت یک فرودگاه جدید و جامع با دسترسی ریلی مناسب برای پایتخت آلمان تبدیل شد.

شرکت های هواپیمایی و مقاصد پروازی (خطوط اصلی در زمان فعالیت)

فرودگاه برلین تگل به عنوان یکی از شلوغ ترین فرودگاه های آلمان، میزبان طیف وسیعی از شرکت های هواپیمایی از سراسر جهان بود. این فرودگاه به عنوان یک قطب هوایی مهم، برلین را به مقاصد متعدد داخلی، اروپایی و بین المللی متصل می کرد.

ایرلاین های مهم فعال در فرودگاه تگل

پیش از تعطیلی فرودگاه تگل در نوامبر ۲۰۲۰، این فرودگاه مرکز فعالیت و پایگاه اصلی برای چندین شرکت هواپیمایی آلمانی و اروپایی بود. از جمله مهم ترین ایرلاین هایی که از تگل پرواز داشتند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• Air Berlin: این شرکت هواپیمایی در زمانی قطب اصلی فرودگاه تگل بود و بیشترین سهم از پروازها را از این فرودگاه به خود اختصاص داده بود. Air Berlin پروازهای متعددی به مقاصد داخلی آلمان، شهرهای بزرگ اروپا و حتی مقاصد بین قاره ای از تگل انجام می داد.
• Eurowings: به عنوان یکی از زیرمجموعه های گروه لوفت هانزا، Eurowings نیز پروازهای متعددی از تگل به مقاصد اروپایی و داخلی آلمان داشت.
• EasyJet: این شرکت هواپیمایی ارزان قیمت بریتانیایی، تگل را به یکی از پایگاه های اصلی خود در آلمان تبدیل کرده بود و پروازهای زیادی به شهرهای مختلف اروپا از این فرودگاه انجام می داد.
• لوفت هانزا (Lufthansa): شرکت هواپیمایی ملی آلمان نیز پروازهای منظمی به تگل داشت و این فرودگاه را به شبکه گسترده پروازی خود متصل می کرد.

علاوه بر این، بسیاری از ایرلاین های بزرگ و معتبر بین المللی نیز از فرودگاه تگل فعالیت می کردند و پروازهایی به مقاصد دور و نزدیک داشتند. این شرکت ها شامل موارد زیر بودند:

• قطر ایرویز (Qatar Airways): این شرکت پروازهایی به دوحه و از آنجا به مقاصد آسیایی و آفریقایی داشت.
• اتحاد ایرویز (Etihad Airways): پروازهایی به ابوظبی و ادامه مسیر به مقاصد مختلف آسیایی و اقیانوسیه را پوشش می داد.
• ترکیش ایرلاینز (Turkish Airlines): پروازهای متعددی به استانبول و از آنجا به سراسر جهان ارائه می کرد.
• شرکت های هواپیمایی اروپایی: ایر فرانس (Air France)، بریتیش ایرویز (British Airways)، کی ال ام (KLM)، آلیتالیا (Alitalia)، آسترین ایرلاینز (Austrian Airlines)، ایژین ایرلاینز (Aegean Airlines)، اس ا اس (SAS)، فین ایر (Finnair) و بسیاری دیگر از خطوط هوایی معتبر اروپایی نیز به طور منظم از تگل پرواز داشتند.
• شرکت های آمریکایی: برخی از ایرلاین های آمریکایی مانند یونایتد ایرلاینز (United Airlines) و دلتا ایرلاینز (Delta Air Lines) نیز پروازهایی مستقیم از تگل به مقاصد در ایالات متحده انجام می دادند.

عدم وجود پرواز مستقیم از ایران

برای مخاطبان فارسی زبان، لازم به ذکر است که در زمان فعالیت فرودگاه برلین تگل، هیچ پرواز مستقیم برنامه ریزی شده ای از شهرهای ایران به این فرودگاه وجود نداشت. مسافرانی که قصد سفر از ایران به برلین را داشتند، می بایست از پروازهای با توقف استفاده می کردند. این پروازها معمولاً شامل یک توقف در فرودگاه های هاب منطقه ای مانند دوحه، استانبول، دبی یا فرانکفورت بودند و سپس از آنجا به فرودگاه تگل ادامه مسیر می دادند.

این گستره وسیع از شرکت های هواپیمایی و مقاصد پروازی، نشان دهنده اهمیت استراتژیک و جایگاه فرودگاه تگل به عنوان یک دروازه بین المللی برای برلین بود و نقش آن را در اتصال پایتخت آلمان به شبکه جهانی حمل و نقل هوایی پررنگ می ساخت.

امکانات و خدمات فرودگاه تگل (در زمان فعالیت)

فرودگاه برلین تگل در دوران فعالیت خود، طیف وسیعی از امکانات و خدمات را برای راحتی و آسایش مسافران و بازدیدکنندگان فراهم کرده بود. این خدمات با هدف ارائه یک تجربه سفر جامع و دلپذیر طراحی شده بودند.

خدمات مسافرتی و تسهیلات عمومی

• خدمات حمل بار و بسته بندی: برای حفاظت از چمدان ها و بارهای مسافران، امکان بسته بندی ایمن و خدمات حمل بار در پایانه ها وجود داشت. این سرویس به مسافران اطمینان می داد که وسایلشان به صورت ایمن به مقصد می رسند.
• فروشگاه ها و مراکز خرید: تگل دارای مجموعه ای از فروشگاه های معاف از عوارض (Duty-Free Shops) و همچنین فروشگاه های عرضه کننده محصولات متنوع از جمله لباس، لوازم آرایشی، سوغاتی، کتاب و مجلات بود. این فروشگاه ها فرصتی را برای خرید هدایا یا اقلام مورد نیاز قبل از پرواز فراهم می آوردند.
• رستوران ها و کافه ها: مسافران می توانستند پیش از پرواز یا پس از فرود، در رستوران ها، کافه ها و فست فودهای متنوع فرودگاه به صرف غذا یا نوشیدنی بپردازند. گزینه های مختلفی برای سلیقه ها و بودجه های متفاوت، از غذاهای بین المللی گرفته تا فست فودهای رایج، در دسترس بودند.
• خدمات سیم کارت و ارتباطی: در فرودگاه، امکان خرید سیم کارت از اپراتورهای مختلف آلمانی وجود داشت تا مسافران به محض ورود، به شبکه تلفن همراه و اینترنت دسترسی داشته باشند. همچنین، خدمات اینترنت وای فای نیز در نقاط مختلف فرودگاه ارائه می شد.
• خدمات بانکی و صرافی: دستگاه های خودپرداز (ATM) و دفاتر صرافی برای تبدیل ارز در چندین نقطه از فرودگاه در دسترس بودند.
• خدمات پزشکی: یک مرکز درمانی و خدمات اورژانس پزشکی برای ارائه کمک های اولیه و مراقبت های لازم در فرودگاه مستقر بود.
• امکانات برای مسافران کم توان: فرودگاه تگل با ارائه ویلچر، کمک های ویژه و دسترسی های مناسب، تلاش می کرد تا سفر را برای افراد دارای معلولیت و نیازهای خاص تسهیل کند.
• پارکینگ: چندین پارکینگ با ظرفیت های مختلف، از پارکینگ های کوتاه مدت برای پیاده و سوار کردن مسافران تا پارکینگ های بلندمدت برای سفرهای چند روزه، در محوطه فرودگاه موجود بود.

هتل های اطراف فرودگاه

برای مسافرانی که پروازهای زودهنگام داشتند یا به دلیل تأخیر نیاز به اقامت شبانه داشتند، چندین هتل در نزدیکی فرودگاه تگل وجود داشت. این هتل ها امکانات رفاهی و سرویس شاتل به فرودگاه را ارائه می دادند و گزینه ای مناسب برای اقامت موقت محسوب می شدند.

پایگاه های علمی و دانشگاهی در محوطه فرودگاه

نکته ای جالب درباره فرودگاه تگل، وجود پایگاه های علمی و دانشگاهی در محوطه آن بود. این موضوع نشان دهنده چشم انداز بلندمدت و استفاده بهینه از فضای این فرودگاه حتی در دوران فعالیت بود. این مراکز، زمینه ساز ایده هایی بودند که در نهایت به طرح های آینده برای توسعه منطقه تگل پس از تعطیلی آن منجر شد و به آن جلوه ای فراتر از یک صرفاً یک فرودگاه می بخشید.

مجموعه این امکانات و خدمات، فرودگاه تگل را به یک فضای پویا و کارآمد برای میلیون ها نفر تبدیل کرده بود و به مسافران این امکان را می داد که با آرامش و اطمینان خاطر از خدمات فرودگاهی بهره مند شوند.

پایان یک عصر: تعطیلی فرودگاه تگل و افتتاح فرودگاه براندنبورگ

پس از دهه ها خدمت رسانی به عنوان دروازه هوایی اصلی برلین، فرودگاه تگل سرنوشتی متفاوت پیدا کرد و با یک انتقال بزرگ، جای خود را به یک فرودگاه نسل جدید داد. این تحول، نقطه ای تاریخی در صنعت هوانوردی آلمان و شهر برلین محسوب می شود.

دلیل اصلی تعطیلی: نیاز برلین به یک فرودگاه مدرن و یکپارچه

با وجود معماری کارآمد و اهمیت تاریخی فرودگاه تگل، این فرودگاه با محدودیت های اساسی مواجه بود که امکان توسعه بیشتر آن را سلب می کرد. از مهم ترین دلایل تصمیم برای تعطیلی تگل، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. ظرفیت ناکافی: با رشد فزاینده حجم مسافران در برلین، ظرفیت ۲۰ میلیون نفری تگل دیگر پاسخگوی نیازهای آینده نبود. پایانه های متعدد و مستقل آن، هرچند در ابتدا کارآمد بودند، اما در مقیاس بزرگ به پراکندگی و پیچیدگی عملیاتی منجر می شدند.
2. محدودیت های توسعه: موقعیت فرودگاه در داخل یک منطقه شهری، گسترش باندها، پایانه ها و امکانات جانبی را تقریباً غیرممکن ساخته بود. افزایش سر و صدا و ترافیک ناشی از عملیات فرودگاه نیز برای ساکنان اطراف به یک معضل تبدیل شده بود.
3. نبود دسترسی ریلی مستقیم: همانطور که پیشتر ذکر شد، عدم اتصال مستقیم تگل به شبکه مترو یا قطار شهری، یک ضعف بزرگ برای یک پایتخت اروپایی مدرن محسوب می شد.
4. هزینه های نگهداری و نوسازی: نگهداری و به روزرسانی زیرساخت های فرودگاهی قدیمی در درازمدت هزینه بر بود و نیاز به سرمایه گذاری های عظیم داشت.

در نتیجه، مقامات آلمانی و شهری برلین به این نتیجه رسیدند که بهترین راه حل برای آینده هوانوردی پایتخت، ساخت یک فرودگاه کاملاً جدید، بزرگ و مدرن با تمامی امکانات لازم است. این پروژه جدید، فرودگاه برلین براندنبورگ ویلی برانت (Flughafen Berlin Brandenburg Willy Brandt – BER) نام گرفت.

جدول زمانی دقیق تعطیلی فرودگاه تگل

پروژه ساخت فرودگاه برلین براندنبورگ با تأخیرهای طولانی و چالش های فنی فراوان مواجه شد، اما سرانجام آماده بهره برداری گشت. با افتتاح BER، انتقال پروازها از فرودگاه های قدیمی برلین (تگل و شونفلد) به فرودگاه جدید آغاز شد. جدول زمانی این انتقال و تعطیلی فرودگاه تگل به شرح زیر است:

• افتتاح فرودگاه برلین براندنبورگ (BER): ۳۱ اکتبر ۲۰۲۰. این تاریخ، آغاز دوران جدیدی برای هوانوردی برلین بود.
• انتقال تدریجی پروازها از تگل به BER: از تاریخ ۳۱ اکتبر تا ۷ نوامبر ۲۰۲۰، پروازها به تدریج از فرودگاه تگل به فرودگاه جدید براندنبورگ منتقل شدند. این فرآیند با دقت و برنامه ریزی صورت گرفت تا اختلالی در خدمات هوایی ایجاد نشود.
• تاریخ دقیق و رسمی تعطیلی کامل فرودگاه تگل: ۸ نوامبر ۲۰۲۰. در این روز، آخرین پرواز تجاری از فرودگاه تگل انجام شد و این فرودگاه برای همیشه به روی پروازهای مسافری بسته شد. پرواز پایانی متعلق به شرکت Air France بود که نمادی از ارتباط تاریخی این فرودگاه با نیروهای فرانسوی در دوران جنگ سرد بود.

سرنوشت فعلی محوطه فرودگاه تگل: Urban Tech Republic

با تعطیلی فرودگاه تگل، این سوال مطرح شد که چه سرنوشتی در انتظار این وسعت عظیم از زمین و زیرساخت خواهد بود. دولت محلی برلین طرح های بلندپروازانه ای را برای تبدیل محوطه سابق فرودگاه به یک مرکز نوآوری و توسعه شهری، با نام Urban Tech Republic (UTR)، ارائه کرده است.

این طرح جامع، با هدف تبدیل تگل به یک اکوسیستم پایدار و پیشرفته برای تحقیق، آموزش و کارآفرینی در زمینه های فناوری شهری، انرژی های تجدیدپذیر، حمل و نقل هوشمند و شهرسازی آینده نگر، برنامه ریزی شده است. محورهای اصلی این طرح عبارتند از:

• دانشگاه و مراکز تحقیقاتی: بخشی از محوطه به پردیس دانشگاهی و مراکز تحقیقاتی اختصاص خواهد یافت که بر روی توسعه فناوری های نوین شهری تمرکز خواهند کرد.
• پارک صنعتی و نوآوری: شرکت های فناور محور و استارتاپ ها در این منطقه مستقر خواهند شد تا ایده های نوآورانه خود را در محیطی پویا توسعه دهند.
• فضاهای سبز و تفریحی: بخشی از زمین ها به فضاهای سبز، پارک ها و مناطق تفریحی تبدیل خواهد شد تا کیفیت زندگی ساکنان و کارکنان بهبود یابد.
• مسکن و خدمات شهری: در بلندمدت، امکان ساخت واحدهای مسکونی و فراهم آوردن خدمات شهری برای ایجاد یک محله جامع و پایدار نیز در نظر گرفته شده است.

فرودگاه برلین تگل، پس از تعطیلی در نوامبر ۲۰۲۰، نه تنها به تاریخ پیوست، بلکه به یک مرکز نوآوری و فناوری شهری تبدیل می شود؛ طرحی به نام Urban Tech Republic که نماد بازآفرینی و آینده نگری برلین است.

این رویکرد نوآورانه، تگل را از یک فرودگاه سابق به یک مرکز پیشرو برای توسعه شهری پایدار و فناوری های آینده تبدیل می کند و فصلی جدید در تاریخ این منطقه می گشاید.

نتیجه گیری

فرودگاه بین المللی برلین تگل (Berlin Tegel Airport)، با تاریخچه ای غنی و نقش آفرینی حیاتی در پل هوایی برلین و توسعه این شهر، بیش از یک زیرساخت حمل و نقل بود؛ این فرودگاه نمادی از قدرت، انعطاف پذیری و پیشرفت برلین در دوران پس از جنگ جهانی دوم محسوب می شد. طراحی شش ضلعی منحصربه فرد، نزدیکی به مرکز شهر و کارایی عملیاتی، آن را به یکی از محبوب ترین و مهم ترین فرودگاه ها در آلمان تبدیل کرده بود.

اما با گذر زمان و نیاز مبرم برلین به یک فرودگاه مدرن، بزرگ و یکپارچه با دسترسی ریلی مناسب، سرانجام دوران فعالیت فرودگاه تگل به پایان رسید. در تاریخ ۸ نوامبر ۲۰۲۰، این فرودگاه به طور رسمی تعطیل شد و تمامی پروازهای آن به فرودگاه تازه تأسیس برلین براندنبورگ (BER) منتقل شدند. این اقدام، نقطه عطفی در تاریخ هوانوردی برلین بود و فصلی جدید را برای پایتخت آلمان گشود.

امروزه، فرودگاه برلین تگل دیگر میزبان مسافران نیست، اما میراث آن به عنوان یک شاهرگ حیاتی برای برلین و نقش آن در شکل گیری تاریخ معاصر این شهر، فراموش نشدنی است. آینده این محوطه نیز روشن و امیدوارکننده است؛ طرح Urban Tech Republic، این منطقه را به یک مرکز نوآوری، تحقیق و توسعه در زمینه فناوری های شهری تبدیل خواهد کرد.

با توجه به اینکه فرودگاه برلین تگل دیگر فعال نیست، برای برنامه ریزی سفرهای خود به برلین و کسب اطلاعات دقیق درباره فرودگاه های کنونی این شهر، توصیه می شود که تمامی جزئیات مربوط به فرودگاه برلین براندنبورگ (BER) را مطالعه کنید. این فرودگاه جدید، دروازه هوایی کنونی و آینده برلین است.