روایتی از قرینه ترین کوچه پایتخت

 در قلب پایتخت کوچه هایی ساخته شده که قصه ای فراتر از بنای چند سنگ و آجر دارد. تاریخچه ای که پشت این کوچه ها وجود دارد نیز از جمله دلایل دلبستگی ساکنان به آن منطقه است.

به گزارش چراغونی، به نقل از چراغونی،با توجه به این که قدم به قدم در خیابان حافظ بیانگر روایت و داستان متفاوتی از گذشته است؛ شهرت کوچه «لولاگر» هم مثل باقی جاذبه های دیدنی پایتخت، سر به فلک کشید و به ثبت ملی رسید.

قرینگی، از اصلی ترین دلایل محبوبیت این کوچه است؛ دلیل دوم آن به حضور قدیمی ترین پیتزافروشی تهران در این کوچه برمی گردد که کماکان فعالیت دارد و گذر زمان، طعم پیتزا های دهه 40 «پیتزا داوود» را از بین نبرده است.

منظور از قرینگی این کوچه، کاری است که محمدباقر لولاگر در سال 1317 به رسم امانت داری از برادر خود که در برلین به فروش فرش مشغول بود، به جا آورد. محمدباقر لولاگر که فرزند یک خانواده متمول شناخته می شد، این کوچه را که تا امروز محل سکونت نسل اندر نسل لولاگر ها بوده، با شراکت برادر خود ساخت و برای این که در غیاب برادرش حق و انصاف را زیر پا نگذارد، زمین را از وسط تقسیم کرد وخود مالک نیمی از آن شد و نیم دیگر را به نام برادر خود زد.

داستان این کوچه از جایی جالب می شود که محمدباقر هر آنچه که در سمت راست کوچه برای خود ساخت، در سمت چپ کوچه نیز برای برادر خود ایجاد کرد؛ این قضیه فقط شامل در و پنجره و ساختمان نمی شود و حتی تعداد درختان کوچه را نیز در بر می گیرد.

ساخت و ساز این کوچه به کمک استاد حسن بنا انجام شده و هنوز حیات خود را دارد.

کوچه لولاگر صرفاً یک کوچه طویل با معماری قرینه نیست؛ بلکه در انتهای این کوچه، 63 سال است که قدیمی ترین پیتزا فروشی تهران جا خوش کرده است؛ به عبارت دیگر اگر کوچه لولاگر را با اسم و قرینگی نشناسند، با پیتزا داوود حتماً به خاطر خواهند آورد که ظاهر قدیمی و نوستالژی خود را در گذار تکنولوژی حفظ کرده است.

این کوچه که بیش از 90 سال عمر دارد، از طریق ایستگاه متروی تیاتر شهر در تقاطع خط سه و چهار و ایستگاه متروی فردوسی در خط چهار قابل دسترسی است. البته بعد از مترو حدود 15 دقیقه پیاده روی با خط 11 تا این کوچه قرینه قدیمی راه است.

پایان خبر چراغونی