روایتی از بزرگترین اجتماع جمع خوانی قرآن در قم – خبرگزاری چراغونی | اخبار ایران و جهان

خبرگزاری چراغونی، گروه استان ها – دانیال قنبری: شوق بندگی دل ها را بی تاب کرده است. این اشتیاق همچون شبنمی آغشته به نسیم صبحگاهی دل ها را نوازش می کند و با آواز اذان، عطر معنویت را با چاشنی سمفونی الهی در حرم بانوی کرامت می پیچد و روح دیگری را در دل ها متبلور می کند.

همزمان با ماه مبارک رمضان، آیین ترتیل خوانی قرآن کریم هم طبق روال هر ساله با حضور پر شور زایران و مجاوران در شبستان امام خمینی (ره) حرم مطهر بانوی کرامت برگزار می شود.

خادمان پارچه های سبز را پهن می کنند، رحل ها چیده می شود و قرآن ها روی آن قرار می گیرند، ساعت که به حوالی 14 عصر می رسد عاشقان کلام وحی خود را به حرم می رسانند؛ به شبستان بزرگ امام خمینی (ره) تا در ضیافت واژه های نورانی الله خود را مخاطبش قرار دهند.

از هر قشری که فکر کنی در این جمع چند هزار نفری به چشم می خورد، بانوان کودکانشان را هم به همراه می آورند تا آنان در همین سنین خردسالی الفت بگیرند با کتاب خدا.

تقریباً تمام شبستان پر می شود از جمعیت، همه در صفوفی منظم کنار هم می نشینند چهار زانو؛ تا در ماه رحمت الهی که قرآیت یک آیه ثواب تلاوت کل قرآن را دارد، آیه های وحی را زمزمه کنند.

قبل از جز خوانی حجت الاسلام حاج ابوالقاسم دولابی از مفسران قرآن کریم، ویژگی های آیه و سوره هایی که قرار است تلاوت شود را بیان و نکات تفسیری آیات را گوش زد می کند تا فقط به تلاوت قرآن بسنده نشده باشد.

چهار نفر از قاریان با عباهای سفیدی که بر دوش دارند در جایگاه مستقر می شوند تا دیگران با نوای آنان، آیه ها را زمزمه کنند.

حال که عاشقان پیغام خود را به معشوق رساندند و جانشان را با اصل خودشان پیوند زدند، هرکدام برای گوش دل سپردن به مصحف و رحمت الهی، پشت رحل های چوبی عزلت گزیدند و جان دل را به آوای دل نشین سروش های غیبی سپردند.

به نقلی از پیامبر بامضمون ثواب چندهزار برابری قرایت کلام الله بر بلندای ماه عاشقی رمضان آمده است که: «مَنْ تَلَا فِیهِ آیَهً مِنَ الْقُرْآنِ کَانَ لَهُ مِثْلُ اَجْرِ مَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِی غَیْرِه کسی که یک آیه قرآن در این ماه بخواند، ثواب کسی را دارد که در ماه های دیگر ختم قرآن کرده باشد.»

همه زیر چتر بهار قرآن آن هم در جوار بانوی کریمان به زمزمه های الهی و مصحف پناه برده اند. قاریان دل نوازی می کنند و حاضران با نجوای معبودشان عشق بازی می کنند. لحظات عجیبی است، همه از بقیع غربت شان به معراج رسیده اند؛ گویا همه در دل خاک هستند ولی در هفت آسمان سیر و سلوک می کنند.

غرق دریای نور بودم که شماری از بچه های زایران و مجاوران مرا به خودشان جلب کردند، به آن سوی صحن که نگریستم، این شیطنت ها بود که آنها را مدیریت می کرد تا دیگران دل و جان به معبودشان بسپارند.

همه مشق عشق می کنند، بگونه ای مانوس شدند که گویا گره ای کور خورده اند. در این حین فراز و نشیب قاریان همچون وزش نسیمی روح را در می نوردد.

اینجا آرامش عجیبی حکم فرماست. دل ها همه منقلب شده است. حال که با التفات بیشتری به نوای گرم و حزن انگیز قاریان گوش می دهم، واقعاً به حال آنها غبطه می خورم که اینگونه ندای آسمانی بر لبان آنان مترنم می شود.

در روایتی به نقل از پیامبر اکرم (ص) آمده است که: «فرشتگان ملا اعلا برای خوانندگان قرآن طلب آمرزش می کنند و بهشت، مشتاق لقای آنان است و خدای عالم که قرآن کلام و سخن اوست از قاریان کتاب راضی و خشنود می گردد. مومن وقتی قرآن بخواند، خداوند به او نظر محبت و مودت می فرماید و به تعداد هر آیه که بخواند هزار حوریه برای او می آفریند و به شماره حروف قرآن، نوری خلق می کند که در صراط او را راهنمایی نماید و چون مومن قرآن را ختم کند، خداوند ثواب سیصد و سیزده پیغمبر به او عنایت می فرماید که هر پیغمبر، احکام الهی را به مردم عصر خود رسانده باشند.»

امیداست که در این روزهای مغتنم جرعه ای از زمان را برای تلاوت قرآن و آیات الهی اختصاص دهیم تا دل آیینه در زنگار گرفتار شده مان تهی شود.