با چه کسانی رفاقت کنیم؟

در دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان آمده است: «خدایا کاری کن که من با افراد خوب موافقت کنم. هر کسی انسان را یاد خدا نمی اندازد و حتی هر عالمی هم یاد خدا را زنده نمی کند. از امام صادق (ع) سوال کردند که آیا اینکه نگاه کردن به عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند که کلیت ندارد. نگاه کردن به صورت عالمی عبادت است که تو را به یاد خدا بیاندازد».

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

«اَللّهُمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَهِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَهَ الاْشْرارِ وَآوِنی فیهِ برَحْمَتِکَ اِلی دارِ الْقَرارِ باِلهِیَّتِکَ یا الَهَ العالَمین».

«خدایا موفقم دار در این ماه به همراهی کردن با نیکان و دورم دار در آن از رفاقت با اشرار و جایم ده در آن به وسیله رحمت خود به خانه قرار و آرامش به معبودیت خود ای معبود جهانیان».

به گزارش چراغونی، آیت الله مجتهدی تهرانی در شرح «اَللّهُمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَهِ الاْبْرارِ» می گوید: خدایا کاری کن که من با افراد خوب موافقت کنم. مثلاً اگر در جایی رای گیری است. اگر شخصی خوب است با او موافقت کنم و اگر بد است، به او رای ندهم و در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس به افراد خوب رای بدهم. در رای گیری نگاه کنیم ببینیم چه کسی آدم خوبی است و خدمت خدا می کند به او رای دهم، نه به آنهایی که به ما قول پست و مقام داده اند.

وی در ادامه به فراز بعدی دعا اشاره می کند و می گوید: «وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَهَ الاْشْرارِ» خدایا کاری کن من با بدها رفیق نشوم. جوان با الوات حتی اگر پسر عمویش باشد رفاقت نکند. حال چون «رحم» است، سلام و احوالپرسی کند؛ اما رفاقت نکند. نمی شود قطع «رحم» کرد اما از متدینین رفیق انتخاب کنید.

این عالم ربانی در ادامه با اشاره به یک حدیث اظهار می کند: حواریون به حضرت مسیح (ع) گفتند که ما به چه کسانی رفاقت کنیم و حضرت مسیح فرمود: با 3 نفر، اول کسی که نگاه به او تو را به یاد خدا بیندازد. دوم کسی که حرف می زند علم شما را زیاد می کند. سوم کسی که با عملش رغبت شما به آخرت را زیاد کنید.

وی ادامه داد: هر کسی انسان را یاد خدا نمی اندازد و حتی هر عالمی هم یاد خدا را زنده نمی کند. از امام صادق (ع) سوال کردند که آیا اینکه نگاه کردن به عالم عبادت است، صحت دارد؟ و امام در پاسخ فرمودند که کلیت ندارد. نگاه کردن به صورت عالمی عبادت است که تو را به یاد خدا بیندازد.

آیت الله مجتهدی تهرانی تصریح می کند: حدیث داریم که پیش هر عالمی ننشینید مگر اینکه شما را از چند چیز به چند چیز دعوت کند؛ از شک به یقین، از ریاکاری به اخلاص، از رغبت به دنیا به زهد در دنیا.

وی تاکید می کند: با کسی نشست و برخاست کنید که دارای علم باشد و در مباحثه ها چیزی به شما بیاموزد و با کسی مجالست و مباحثت کنید که دارای علم باشد و در مباحثه ها چیزی به شما بیاموزد و مجالست و مباحثت با کسی که سواد ندارد بی فایده است. با کسی که علم می داند ولو اگر عمامه ندارد گفت وگو و رفاقت کنید.

این استاد بزرگ اخلاق ادامه می دهد: رفاقت با کسی که اهل عبادت و مستجاب است را سفارش می کنم. کسی که اهل نماز شب، زیارت، دعا و انجام مستحبات است.

آیت الله مجتهدی تهرانی در ادامه در شرح «وَآوِنی فیهِ برَحْمَتِکَ اِلی دارِ الْقَرارِ باِلهِیَّتِکَ» بیان می کند: خدایا به رحمت خودت من را در بهشت جای بده به خدایی خودت، از خدا می خواهیم که به حق خدایی خودش، ما را در بهشت جای بده.

پایان خبر چراغونی