فریاد کهنه سرباز برای کامبک رویایی/ یک قدم مانده به صبح؛ ایستاده بر لبه تاریخ

به گزارش خبرگزاری چراغونی؛ این یک صحنه تاریخی بود. از آن دست صحنه ها که می تواند تا مدتها تیتراژ اخبار و برنامه های ورزشی شود. یک جشن باشکوه در قلب پاریس در سالن باشکوه و تاریخی گرند پالا. سالنی که معنای نامش قرابتی جالب با درخشش شمشیربازان ایران داشت. تیمی که پس از ناکامی نومیدکننده در رقابتهای انفرادی آمده بود تا در بخش تیمی جبران مافات کند.

نبرد نخست با امریکای مدعی یک دیوار بلند بود؛  آنقدر بلند که کمتر کسی روی برد شمشیربازان ایران شرط بسته بود.

در هیاهوی کرکننده گرندپالا این تلخ اندیشی زمانی تقویت شد که ایران از رقیب عقب افتاد اما جشن بزرگ در راه بود. وقتی کاپیتان پاکدامن، ضربه آخر را به الی درشویتز امریکایی زد و 8 بر 4 از حریف جلو افتاد تا پیروزی ایران تضمین شود. یک کامبک باشکوه که نتیجه هیجان انگیز را روی اسکوربود ثبت کرد؛ ایران 45 – آمریکا 44.

فریاد کاپیتان پاکدامن روی پیست گرندپالا بغض فروخورده ای بود که ناگهان ترکید تا یک جشن باشکوه روی پیست برپا شود. جشنی که تا بیرون زمین و با حضور پیمان فخری امتداد یافت.

شمشیربازی ایران با این برد حالا در لبه تاریخ ایستاده؛ در نیمه نهایی المپیک و یک گام مانده به مدال تاریخی. جایی که یک بار با مجتبی عابدینی در المپیک ریو به آن رسیدیم اما غول مرحله آخر آنلاک نشد. این بار مجارستان مدعی غول مرحله آخر است. برد برابر مجارها یعنی چنگ زدن به یک مدال تاریخی. مدالی که به قول پیمان فخری المپیک آن را به ما بدهکار است.

۲۵۸ ۲۵۸